Wilko begon zijn loopbaan in de reisbranche, waarvoor hij in Spanje en Italië woonde. Terug in Nederland zette hij zijn carrière voort bij een grote reisorganisatie. Maar na veel spanning op de werkvloer, overuren en uiteindelijk het faillissement van zijn werkgever, verloor Wilko zijn baan.
Op zoek naar meer zingeving
‘Ik moest op zoek naar iets anders, maar ik wist nog niet wat. Wel was ik er vrij snel uit dat ik meer zingeving zocht in mijn werk. Mijn vader was ernstig ziek en overleed uiteindelijk ook. Dat heeft mijn blik op het leven veranderd. Het heeft een emotionele kant in mij naar boven gehaald. Ik wilde werk waarin mensen centraal staan, in plaats van winst of budgetten’, vertelt Wilko.
Een nieuw plan voor de toekomst
Tijdens een loopbaancursus van UWV stuitte Wilko op een flyer van Transvorm – een organisatie van werkgevers in zorg en welzijn in Brabant. ‘Toen viel het kwartje. Ik ben een groepsmens, ik wil samenwerken, snel resultaat zien en tijd hebben voor mensen. De zorg past daarbij. Binnen die sector ging ik op zoek naar een werkgever. Na 15 gesprekken bij diverse organisaties wist ik dat ik wilde kiezen voor de gehandicaptenzorg.’
‘Je bent niet je hele leven dezelfde persoon. Soms is een nieuwe richting precies wat je nodig hebt’
Terug naar de schoolbanken
‘Ik kon een aantal dagen meelopen bij verschillende organisaties. Mijn keus viel uiteindelijk op Lunet, een zorginstelling gespecialiseerd in gehandicaptenzorg. Ik wilde groepswerk, minder tijdsdruk, meer aandacht voor mensen en mezelf kunnen ontwikkelen. Lunet past perfect in dat plaatje.’
Bij Lunet kon ik beginnen aan een 2-jarig leerwerktraject. Ik werk en volg tegelijkertijd een mbo-opleiding (niveau 4) tot Persoonlijk Begeleider Maatschappelijke Zorg. Tijdens de opleiding werk ik op een groep met negen bewoners, allemaal 50-plussers met een verstandelijke beperking. Daarnaast hebben de bewoners allemaal gedragsproblematiek, zoals autisme, psychoses, schizofrenie, of een combinatie daarvan.’